In 1839 ontmoette Charles Darwin voor het eerst zijn toekomstige vrouw Emma Wedgwood. Hoewel hij verliefd op haar was vroeg hij haar niet ten huwelijk, want hij was regelmatig ziek. Na een jaar heeft hij toch ten huwelijk gevraagd en ze aanvaardde zijn voorstel en in januari 1839 trouwden ze. Ze kreeg 10 kinderen, waarvan er twee als baby stierven en hun dochter Anne stierf op 10 jarige leeftijd. Hij was erg bezorgd als een van zijn kinderen ziek was, want hij en Emma waren neef en nicht en hij wist, dat inteelt een gevolg kon zijn van familiehuwelijken. De dood van zijn dochter Anne was vernietigend voor hem en ook zijn geloof in God werd twijfelachtig.

Zijn leven en carriere

Robert Darwin wilde, dat zijn zoon Charles ook arts werd en stuurde hem naar de universiteit van Edinburgh om medicijnen te gaan studeren. Maar de prakticum lessen, het opensnijden van dieren, ging hij zijn studie verwaarlozen. Zijn belangstelling ging ook meer uit naar biologie, plant- en dierkunde. Hij kwam terecht in een studentenvereniging, Plilian, studenten, die allemaal geinteresseerd waren in de plant- en dierkunde. Hij studeerde plantkunde bij dominee John Henslow en werd erg enthousiast over de geschriften van William Paley over de goddelijke design in de natuur. Na zijn examen studeerde hij geologie bij dominee Adam Sedgwick.

Na deze studie ging hij op reis met dominee Henslow om de kust van Zuid-Amerika te bestuderen. Deze reis duurde 5 jaar. Darwin ontdekte, dat de kust zich langzaam verplaatste. Ook verzamelde hij fossielen en bestudeerde de enorme varieteiten van vogels, die hij zag. Hij bestudeerde de vinken en schildpadden in het gebied en hij begon een theorie te bedenken, hoe alles ooit was begonnen. Zijn bevindingen schreef hij per brief naar Engeland. Toen hij in 1836 terugkwam van een reis was hij al beroemd, hij had zichzelf bewezen als een degelijk natuuronderzoeker.

Darwin en de evolutietheorie

Charles Darwin las veel theorien van andere wetenschappers, onder anderen van Malthus en werkte hard aan zijn theorie van natuurlijke selectie. Maar hij was bang, dat zijn theorie bespottelijk gemaakt zou worden, zoals ook bij andere wetenschappers het geval was, toen ze met nieuwe en bijzondere dingen kwamen. Hij besprak een klein deel van zijn theorie met zijn vriend de bothanicus Joseph Dalton en die reageerde buitengewoon enthousiast en had echte bealngstelling voor zijn theorie. Dit deed hem goed en in 1859 gaf hij zijn boek over de evoluthietheorie uit: The Origin of Spieces. Het werd gepubliceerd en was direct uitverkocht. Het boek stuitte wel op veel kritiek. Ook de kerk reageerde afwijzend. Ondanks alle kritiek ging hij door met zijn onderzoek en wilde uit zijn boek verschillende aspecten verduidelijken. Hij bleef schrijven over alle onderzoeken, die hij deed en in 1871 publiceerde hij het boek The Decent of Man en in 1872 het boek The Expression en Emotion in Man and Animals. Dit laatste boek is gericht op het proces van de evolutie van de psychologie van de mens en hoe dit in verband staat met het dierlijke gedrag.

Charles Darwin overleed op 12 april 1882. Hij is begraven in de Westminster Abbey.