Het verhaal van het jonge meisje Europa (mythe)

In het land van Tyrus en Sidon leefde het meisje Europa. Zij was de dochter van koning Agenor. Ze woonde vlakbij het paleis van haar vader. Op een keer, rond middernacht, kreeg Europa een droom. Ze zag 2 vrouwen op haar af komen. De ene vrouw kwam uit Azië en de ander uit het tegenover gelegen werelddeel. Beide vrouwen probeerden Europa iets te vertellen, maar Europa luisterde alleen maar naar de vrouw uit Azië. Ze zei : "Kom kind, ik breng je naar oppergod Zeus, dat is je voorbestemde lot."

Europa was best bereid mee te gaan in haar droom met de onbekende vrouw. Maar op dat moment werd Europa wakker en haar hart klopte in haar keel. Ze dacht lang na over de betekenis van deze droom, maar kon er niet achter komen wat deze droom betekende.



Intussen was het dag geworden en Europa stapte uit bed om wat te werken en te spelen. Al snel waren haar vriendinnen om haar heen te vinden. Die dag werd de prinses (Europa) opgehaald om naar de bloemrijke velden langs de zeekust te gaan. Een aantal vriendinnen ging ook mee. Europa was het mooiste meisje met de mooiste kleren. Ze besloten allemaal bloemen te gaan verzamelen. Daarna maakten ze er kransen van door ze te vlechten.

Maar nu sloeg het noodlot toe dat in de droom van Europa was voorspeld. Zeus was namelijk verliefd geworden op het meisje en wilde haar tot één van zijn vrouwen maken. Maar Zeus was wel bang voor zijn jaloerse echtgenote Hera en was bang dat Europa niet zomaar zou trouwen met hem, zonder eerst haar vader om raad te vragen. Daarom bedacht Zeus een list (truc). Hij nam de gedaante aan (veranderde in) van een stier. De stier zag er sterk en mooi uit, met kleine hoorns die doorzichtig waren als edelsteen. Maar voordat hij zich liet veranderen in een stier, sprak hij eerst met zijn zoon Hermes. Zeus vertelde hem niet wat hij van plan was, maar gaf zijn zoon een opdracht : "Ga naar Phoenicië en drijf daar het vee van koning Agenor naar de zeekust." Hermes gehoorzaamde en de gevleugelde god daalde af naar Phoenicië waar hij het vee naar de zeekust joeg. Hermes wist niet dat zijn vader inmiddels veranderd was in een stier en ook bij het vee zat. Zo kwam het vee terecht bij de bloemenvelden waar Europa en haar vriendinnen zaten. Alle dieren verspreidden zich over de velden, maar er was één stier die rustig naar de meisjes toe liep. Hij zag er niet gevaarlijk uit. Europa en haar vriendinnen vonden de stier bijzonder mooi en besloten dichterbij te komen om het dier te aaien. De stier liep regelrecht op Europa af. Ze schrok eerst een beetje, maar daarna aaide ze de stier over zijn rug en hield een bos bloemen onder de neus van de stier. De stier likte aan de bloemen. Europa kuste de stier lief op zijn voorhoofd en daarna kreeg ze zin om op de rug van de stier te gaan zitten, samen met 3 vriendinnen. De stier was gaan zitten en keek achterom alsof hij wilde zeggen dat de meisjes op zijn rug konden. Europa ging als eerste op zijn rug zitten en legde haar bloemenkrans op zijn hoorn. Maar toen Europa eenmaal op de stier zat, kwam de stier overeind en ging er vandoor. Eerst langzaam, maar daarna steeds sneller. Eenmaal uit de wei leek de stier zelfs te vliegen ! Voordat Europa de kans had om eraf te gaan, sprong de stier in de zee en zwom naar de overkant. Europa kon zichzelf met één hand vasthouden aan een hoorn van de stier. Ze keek af en toe achterom en huilde en riep om haar vriendinnen.

Al snel was er geen land meer te zien en niet lang daarna ging de zon onder. De stier zwom maar verder, ook de hele volgende dag. Tegen de avond bereikten ze eindelijk een afgelegen oever. De stier sprong aan land en liet zijn geliefde langzaam van zijn rug afglijden. Toen verdween de stier ineens uit het zicht. Even later keerde Zeus terug, maar nu in de gedaante van een man, jong, sterk en mooi als een god. Hij zei dat hij de koning van Kreta was en dat hij graag met haar wilde trouwen. En hij beloofde dat ze niets te kort kwam als ze met hem zou trouwen. Europa wist zich geen raad met deze vraag en ze zei dat ze dan wel wilde trouwen met hem. daarna viel ze plotseling uitgeput van de angst en van de moeheid in slaap.

Toen ze 's morgens wakker werd, was ze alleen. Ze wist niet of ze droomde of wakker was en of ze alles maar gedroomd had. Maar toen ze eens goed om haar heen keek, zag ze dat ze inderdaad uit haar land ontvoerd was en ze huilde. Plotseling stond er een lieve gedaante voor haar. Het was Aphrodite, de godin van de schoonheid. En die zei, terwijl ze het meisje troostte: "Huil maar niet, lief meisje. Ik was degene die je die voorspellende droom stuurde, om je erop voor te bereiden. Je bent nu de vrouw van Zeus en deze prachtige plaats heeft hij voor jou uitgekozen als woonplaats voor jou en je nakomelingen. En omdat Zeus zoveel van je houdt, wil hij je naam onsterfelijk maken. Het vreemde werelddeel waar hij je naar toe heeft gebracht, heet vanaf nu "Europa"...